وقتیکه

نگاهِ مات و غمگینت خبر از بی وفایی داشتلبان سردو بی روحت،خبر از بی صدایی داشتاگر بادعشق میماندی،همیشه مهربان بودیولی رفتار دیروزت نشانی از رهایی داشتزمستان میرسد اکنون و من چون برف سنگینمخدا را کشتم ا وقتیکه...

 سیگار فیلتر قرمز تنهای بد بو و یک اتاق خسته ی بی آب و جارو؛

یک لامپ صد از سقف آویزان به پایین یک آه پشت آه و  بعدش  کامِ سنگین

 خودکار بیکی که سرش  را من جویدم  خیلی به شب سوزن زدم خیلی بریدم

گردو غبار روی میز سخت چوبی..اشک منو افتادنو اون عطر خوبی که کوکی های مرا سرگرم میکرد کودک که بودم گونه هایم شرم میکرد

از بوسه ی پنهانی همسایه گاهی ....گاهی سلامی مختصر گاهی نگاهی به عابران بی اخیال اشتباهی به بوی نعش تنگ در اطراف ماهی...به خط خطی های...

وقتیکه...